EGE'DE BIRAKTIĞIM YERDE

Koyda kırılmış kimselerin vurmuş
yüzleri var her bir çakıl taşında,
diye biliyorum Midillili Bercise Hanım’dan.

Sabah, belki vururum ben de diye korkumdan,
hiç suya basmadan yürüyorum.
Bilir misin demişti, Bercise Hanım,
nereye koyar içini deniz kabukları?

Akşam sofrada kupes ve rakı,
Ağzımda rokanın garip tadı,
Uzayıp giden gözlerle Midilli’ye bakıyorum...