MİDİLLİ'DE GÜLLER

Ateşböcekleri salınırken
uzaktan küçük tepelerden,
kente girdik yarasaların peşinden
deniz durmuş öylece sessiz.

Tekneler uzağında şimdi Midilli'nin,
balığın son gecesiymiş,
son çuprasını yiyebiliriz belki mevsimin.

Bir kır kahvesine oturuyoruz
imam, rakı filan da var, sofra eksiksiz.

Sağ yanımda İdris, elinde
bildiğim saz,
soluma Eleni kuruldu
bilmediğim bir şeyle dizinin üzerinde.

Kısacık bir uyum faslından sonra
beraberce başladılar çalmaya,
sözleri hiç anlamasam da
tanıdık bir ezgiydi kulaklarımdaki.

Sonra ay ışıklı bir omzun
peşindeydim hatırlıyorum şimdi
Bercise Hanım'ın çevirdiği sözleri:

'Delikanlılar acımasızca
budar hep gülleri.'