Yine sıkıntıyla oturuyordu
buğulu camın ardında
günlerdir yaptığı gibi.
Mavi çinko çaydanlıktan
yükselen ıslıktı en belirgin ses
ve iskemlenin çıtırtısı.
Okşayıp başını kedisinin,
yuvarlanan gözyaşlarını sildi,
içinde belli belirsiz bir
dışarı çıkma isteği belirdi, gerindi,
kedinin tuhaf hareketlerini izledi,
hissettiği,
yitmiş bir arkadaştan kalan
eski bir ceketi giymek gibi birşeydi.
Adam Sanat, Sayı 295, Nisan 2002
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder